ASEAN กับดาวนักษัตรที่เปลี่ยนไป : นักษัตรโบราณและอิทธิพลจีนในอุษาคเนย์
หากล่าวถึงนักษัตรโบราณ ถึงเราไม่อาจกำหนดได้ว่าเกิดขึ้นได้เมื่อใด แต่ตำนานของการใช้นักษัตรสะท้อนให้เราเห็นถึงความสัมพันธ์ของมนุษย์และสัตว์ของวิถีชีวิตยุคโบราณ แล้วเมื่อสังคมพัฒนาขึ้นนักษัตรและความเชื่อที่เกี่ยวเนื่องก็ได้พัฒนาขึ้นพร้อมๆ กันด้วย การนับถือนักษัตรปรากฏอยู่ในทุกวัฒนธรรม ความเชื่อเรื่องนักษัตรไม่ใช่เพียงแค่ความเชื่อเรื่องโชคลางเท่านั้น หากคามรู้ด้านโหราศาสตร์ยังเป็นศาสตร์ชั้นสูงที่มีความสำคัญมากสำหรับการดำรงชีวิตของผู้คน โหราศาสตร์คือวิถีชีวิตของคนยุคเก่าที่ต้องอาศัยความรู้ด้านดิน น้ำ ไฟ ลม การเรียนรู้อยู่กับธรรมชาติ หากปราศจากความรู้ด้านโหราศาสตร์แล้วมนุษย์ก็จะไม่รู้จักวิธีการประกอบอาชีพ เช่น อาชีพการทำนาหรือลูกข้าวต้องรู้เรื่องการคำนวณฤดูกาลที่ถูกต้อง โดยเฉพาะอย่างยิ่งการติดต่อเดินทางที่ต้องอาศัยทักษะกำหนดเวลาแม่นยำ ยิ่งโดยเฉพาะการเดินเรือในยุคโบราณซึ่งเกี่ยวข้องกับการลมและฤดูกาล หากขาดทักษะนี้การค้าคายเชื่อมภูมิภาคจะเกิดขึ้นไม่ได้เลย ในคำให้การขุนหลวงวัดประดู่ทรงธรรม: เอกสารจากหอหลวง นอกจากยืนยันว่าชาวอยุธยารู้จักการนับปีนักษัตรแล้วยังแสดงให้เห็นความสัมพันธ์ของฤดูกาลที่ช่วงเวลาไหนการเดินเรือสินค้าและการคมนาคมกับต่างชาติจะแล่นเรือได้อย่างสะดวกและหลักฐานสำคัญยิ่งในประวัติศาสตร์ไทยคือการสร้างอาณาจักรนครศรีธรรมราชซึ่งใช้แนวคิด ๑๒ ราศี เรียกหัวเมืองใต้ปกครองว่า “หัวเมือง ๑๒ นักษัตร” มุมมองการเปลี่ยนแปลงแนวคิดเรื่องนักษัตรของชาวอุษาคเนย์นั้น อาจกล่าวได้ว่าชาวอุษาคเนย์ได้รับอิทธิพลทั้งจากอินเดียและจีนร่วมกันจนเข้าสู่ยุคสมัยใหม่ก็เริ่มรับเอานักษัตรหรือการนับปีแบบตะวันตกตามลำดับ ถึงกระนั้นเราก็จะพบว่า การรับเอาความเชื่อด้านนักษัตรเข้ามาในวัฒนธรรมของตน ชาวอุษาคเนย์ได้ปรับเปลี่ยนไปตามความเชื่อดั้งเดิมอยู่ไม่ใช่การรับเอาทั้งหมดเสียทีเดียว เช่น เวียดนาม ที่นับนักษัตรแตกต่างออกไปบ้าง ลำดับของปีนักษัตร 12 ราศี แบบจีน เริ่มจาก ปีชวด (หนู) ปีฉลู (วัว) ปีขาล (เสือ) ปีเถาะ (กระต่าย) ปีมะโรง (มังกรหรืองูใหญ่) ปีมะเส็ง (งูเล็ก) ปีมะเมีย (ม้า) […]Read More