Daily Archives: June 25, 2018

"เสาหงส์ในประเทศพม่า (มัณฑะเลย์ - พุกาม)" ชาวมอญอาศัยอยู่หนาแน่นในเมืองต่างๆ ของประเทศพม่าตอนกลาง - ตอนใต้ เช่น ย่างกุ้ง พะโค เมาะละแหม่ง เร (เย) ฯลฯ จึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่จะได้พบกับวัดมอญ ซึ่งแน่นอนว่าจะต้องพบเสาหงส์ภายในวัดมอญอันเป็นสัญลักษณ์ทางวัฒนธรรมที่โดดเด่นของชุมชนมอญ ทว่าจากการเดินทางผ่านบริเวณที่เคยเป็นอาณาจักรที่รุ่งเรืองในอดีตของชาวพม่าซึ่งอยู่ทางตอนเหนือของประเทศ เช่น มัณฑะเลย์ สะกาย พุกาม อมรปุระ กลับพบว่ามีวัดมอญแทรกตัวอยู่ทั่วไป โดยสังเกตได้จากเสาหงส์ และสิ่งอื่นๆ เช่น รูปปั้น หรือ แผ่นจารึก ฯลฯ จากการสอบถามชาวบ้านในท้องถิ่น พบว่าวัดมอญเหล่านี้อยู่ในย่านที่มีชาวมอญอาศัยอยู่ในปัจจุบันหรือในอดีต หรือแม้แต่ในย่านที่ชาวบ้านเล่าว่าไม่เคยได้ยินเรื่องชุมชนมอญในท้องถิ่นที่ตัวเองอาศัยอยู่เลย แต่จากหลักฐานบันทึกทางประวัติศาสตร์ พบว่าชุมชนชาวมอญมีอยู่ทั่วไปในอาณาจักรพม่าในอดีต ทั้งที่เป็นเชลยสงคราม พ่อค้าวาณิช ช่างฝีมือรับจ้างหรือแม้แต่ผู้ติดตามพระสงฆ์องคเจ้ามาอาศัยอยู่ในอาณาจักรพม่ามาแต่โบราณ ปัจจุบันเชื้อสายชาวมอญผู้สร้างวัดวาอารามถวายไว้ในพระพุทธศาสนาอาจจะหลงเหลืออยู่แค่เรื่องเล่าขานอยู่ในกลุ่มอนุชนรุ่นหลังที่รับว่าตัวเองมีเชื้อสายมอญ หรืออาจจะสูญหายตายจากไปแล้ว หรือแม้แต่ไม่ยอมรับหรือไม่รู้จักรากเหง้าของตัวเอง ไม่ว่าเรื่องราวจะเป็นอย่างไร เสาหงส์ในวัดมอญก็ยังยืนตระหง่านบอกเล่าที่มาของตนอยู่อย่างภาคภูมิ เม้ยโดงทอ ภาพ : เสาหงส์ในวัดมอญเมืองมัณฑะเลย์ - สะกาย - พุกาม

เปลมอญเมืองมอญ __________________ เปลสำหรับเด็กน้อยหรือเด็กที่ยังแบเบาะของชาวมอญที่รัฐมอญนั้นจะแตกต่างจากที่ไทย เปลที่ไทยนั้นเวลาแกว่งเปล จะแกว่งไปมาซ้ายขวา หรือแกว่งโยกไปมาหน้าหลัง แต่เปลของชาวมอญที่รัฐมอญนั้นจะมีสปริงอยู่สามสี่อันผูกกับขื่อบ้าน แล้วเอาเปลผูกต่อกับสปริง เวลาแกว่งก็จะเป็นลักษณะตึงลงเพื่อให้เปลโยกขึ้นโยกลง เดี๋ยวนี้คุณแม่ชาวมอญยิ่งสะดวกสบายมากขึ้น เพราะมีเครื่องมอเตอร์นำเข้าจากมาเลเซียช่วยทำหน้าที่ดึงเปลขึ้นลงให้ ส่วนคุณแม่ลูกอ่อนก็มีเวลาพักผ่อนหรือไปทำภาระกิจอย่างอื่นได้อีกหลายชั่วโมง _________________ แอดมิน#สมิงนนทบุรีศรีรามัญ