Tags :เอเชียศึกษา

วัตถุมงคลอยู่คู่กับสังคมไทยมานาน วัดมูลค่าจาก “ศรัทธา” จึงยากต่อการประเมิน วัดเป็นต้นทุน “การผลิต” ส่งออกสู่ตลาด “เพื่อเช่าบูชา” สองสามปีมานี้กระเเส “พระเครื่อง” นับตั้งเเต่กระเเสจตุคามรามเทพหมดไป พระเครื่องที่มีชื่อเสียงมากที่สุด คงเป็น “ท้าวเวสสุวรรณ” ที่วัดเกือบทั่วประเทศไทยรีบเร่งจัดสร้างกันอย่างอึกทึก วัดใหญ่ ๆ เช่น วัดอรุณราชวราราม กรุงเทพมหานคร ถึงกับอ้างว่าเป็นปฐมบทของท้าวเวสสุวรรณในประเทศ วงการพระเครื่อกระจายตลาดออกไปสู่เพื่อบ้านในอาเซียน เช่น มาเลเซีย และสิงคโปร์ต่างก็มีร้านเช่าพระกระจายอยู่ทั่วไปเกือบทุกรัฐ เฉพาะในสิงคโปร์มีร้านเช่าพระอยู่เกือบ 300 ร้าน นอกจากนี้ในไต้หวัน ฮ่องกง หรือแม้แต่ในยุโรป และอเมริกาที่เป็นแหล่งชุมชนของชาวเอเชีย ปัจจุบันเเนวโน้มการเช่าบูชาพระไม่ใช่คนสุงอายุแต่เป็นวัยรุ่นที่มายุตั้งเเต่ ๒๐-๔๕ ปี เพิ่มมากขึ้น ประกอบกับราคาของพระแต่ละรุ่นที่อาจจะเพิ่มมากขึ้นตามความนิยม ทำให้เกิดการคาดการณ์ว่ากระเเสพระเครื่องจะยังคงอยู่ต่อไปได้อีกนาน ซึ่งเท่ากับว่ารายได้ที่เกิดจาการการเช่าบูชาจะมีมากถึง ๗ พันล้านบาท วงการพระเครื่องไม่ได้หยุดการพัฒนาแต่เติบโตไปพร้อมกับสังคมอย่างต่อเนื่องเมื่อพระเครื่องเข้าสู่วงการ Crypto Amulets ซึ่งกระเเสนิยมพระเครื่องยุคดิจิทัลได้เป็นอย่างดี อ่านเพิ่มเติม :- (อ้างอิงจากงานวิจัย) (1) Johnson, A. A. (2016). Dreaming about […]Read More